24 Ιουλίου, 2016

Στην μνήμη του Νίκου Μαμαγκάκη

"Το χειρότερο πράγμα είναι αυτό που πάει να γίνει, αλλά είναι κάπου εκεί, 
στην μέση, στο μεταίχμιο, και δεν γίνεται"
Μέγαρο Μουσικής 2006-Αφιέρωμα στον Νίκο Μαμαγκάκη
Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι, ειδικά μικρότεροι σε ηλικία, ΔΕΝ ξέρουν τον Νίκο Μαμαγκάκη. Ή απλά τον έχουν κάπου ακουστά. Λογικό...
Δεν κυνηγούσε την "προβολή". Δεν ήθελε να είναι mainstream. Οι εμφανίσεις του ήταν σπάνιες, επιλεκτικές και λίγες. Και οι άνθρωποι στους οποίους επέλεγε να μιλήσει, πολύ συγκεκριμένοι. "Καλύτερα να μας ακούνε, παρά να μας βλέπουνε". έλεγε...
Δεν ήθελε να χάνει χρόνο. Ήταν δοσμένος ολοκληρωτικά στην μουσική. Κάθε μέρα έγραφε μουσική, εναρμόνιζε, μελοποιούσε, διόρθωνε, έψαχνε στίχους, κείμενα, οργάνωνε τα επόμενα έργα. Κάθε μέρα. Ασταμάτητα.



Δίπλα του τόσα χρόνια έμαθα πάρα πολλά. Και από μουσική, και από ζωή. Ήταν ένας ογκόλιθος μουσικής γνώσης και εμπειρίας. Γεναιόδωρος,  πολυποίκιλος, ζωντανός και απαιτητικός, ειδικά από τον εαυτό του. Και πιο μπροστά από την εποχή του. Αυτά από μόνα τους ήταν μια αέναη πηγή διαφωνιών, συγκρούσεων και εντάσεων οι οποίες όμως στο τέλος τον δικαίωναν πανηγυρικά...
Πόσες φορές του είχα πει "αυτό δεν γίνεται" αλλά η επιμονή του και η πίεση του οδηγούσε σε λύση.
Πόσες φορές είχα νευριάσει με πράγματα που μου φαίνονταν παράλογα αλλά στο τέλος έβγαινε σωστός και γω απλά γελούσα αμήχανα και σκεφτόμουνα "δίκιο είχε..."
Πόσες φορές σε καθημερινά θέματα μου, που τον συμβουλευόμουνα, μου έδινε λύσεις με μία του κουβέντα και μόνο κάνοντας το πρόβλημα να φαίνεται μικρό...

Στον Νίκο Μαμαγκάκη η ελληνική μουσική οφείλει πολλά. Και όσοι τυχεροί ανήκαμε στον κύκλο του, του οφείλουμε ακόμα περισσότερα.

"Το χειρότερο πράγμα είναι αυτό που πάει να γίνει, αλλά είναι κάπου εκεί, στην μέση, στο μεταίχμιο, και δεν γίνεται" έλεγε.... Και έτσι κοντά του έμαθα πως πρέπει να αφήνουμε τα λόγια και να περνάμε στα έργα. 
"Κάνοντας και βλέποντας, όχι βλέποντας και κάνοντας", έλεγε...Όχι γκρίνια. Προσπάθεια μέχρι τέλους. Δύναμη. Η λύση βρίσκεται εκεί. Απλά δεν είναι πάντα εύκολη. Η ζωή μπορεί να προχωρήσει μόνο αν έχεις σχέδια, αν έχεις στόχους. 

Σαν σήμερα πριν 3 χρόνια έφυγε...
Τα υπόλοιπα ας τα πει η μουσική του...






1 σχόλιο: